آنهایی که شیعه راستینند معتقدند که بر مبنای نص صریح قران((یاایها الذین آمنوا اطیعو ا الله و اطیعوا الرسول و اولی الامر منکم ...)) سوره نساء آیه 59 اطاعت از خدا و رسول و کسانی که بر انسان ولایت دارند واجب است و منظور از(( اولی الامر منکم)) امامان معصوم و در عصر غیبت ولی فقیه است،حالا به دو مورد از اعتقاد به ولایت که هر دو یک معنا و مفهوم دارد اما در دو زمان متفاوت انجام شده است دقت کنید:
1- یکی از شیعیان به نزد امام صادق میرسد و عرضه میدارد:(( یابن رسول الله آنقدر به شما اعتقاد دارم که اگر یک سیب را دو نیمه کنید و بگوید یک نیمه آن حرام و نیمه دیگر حرام است، آن نیمه که بگویید حلال است را میخورم و نیمه دیگر را که حرام است نمیخورم و دور میاندازم.))
2- یکی از محافظان سید حسن نصر الله دبیر کل حزب الله اظهار میدارد که من آنقدر به سید حسن اعتقاد دارم که اگر به من بگوید خودت را بکش لحظه ای تامل نمیکنم، اما اگر امام خامنه ای به من بگوید که همین سید حسن را باید بکشی در اجرای فرمان آقا لحظه ای تردید نمیکنم.
نکته:اعتقاد به ولایت در طول اعتقاد به الله است.
بیندیشیم........
ما چقدر به ولایت اعتقاد داریم ،تا کجا حاظریم پشت سر ولایت بایستیم،آیا امر ولایت را به منافع شخصی خودمان ترجیح میدهیم یا.......
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
